başlarken...

 

Rahman ve  Rahim olan Allah adına;

 

Yaşamımızın her anında ve alanında, yaptığımız ve yapacağımız eylem, fiil ve davranışlara O’nun adını anarak başlamayı, O’nun adına yapmak olarak algılıyorum....

Dolayısıyla yazıma O’nun adını anarak başlıyorum...

Evet bir dergi çıkartıyoruz...O’nun adını anmak için O’nun adına çıkartmayı murad ederek çıkarıyoruz...umarım muradımız hakdır...

Ben elimi yüreğime götürdüğümde şunu kendi adıma...hem size hem de kendime itiraf etmem gereğini hissediyorum.....belki bu durum bazılarını rahatsız edebilir ki çoğu zaman beni bile rahatsız ediyor...ben O’nun onaylamıyacağı işleri dahi yaparken çok rahat ve içten bir şekilde

O’nun adını anıyorum...evet bu durumdan rahatsız olmak ve yapmak dışarıdan yürütülecek bir akılla tutarsızlık gibi geliyor...zaten bana da ameli işledikten sonra rahatsızlık veriyor...-

Ancak biraz düşününce...O’nun onaylamayacağını düşündüğüm  ama yine de O’nun adını anarak ortaya koyduğum bir eylemden pişman olmamı sağlayan da bu eyleme O’nun adını anarak başlamamdır diye bir sonuca ulaşıyorum...bu sonuca ulaştıktan sonra da şu soruyu soruyorum kendime yoksa bu yaptığın olayı aklileştirerek kendine meşru kılman mıdır???!!!!

Vallahi bilmiyorum...

Bu durumu çoğu zaman zihinsel parçalanmışlığıma bağlıyorum...bu zihinsel parçalanmışlık olayının karşılığı da bende..

Yani nasıl diyeceksiniz....şimdi biz bu dergiyi O’nun adını anarak O’nun adına çıkartıyoruz

Ancak bu durumdan O’nun razı olup olmayacağını bilemeyiz...biz umuyoruz ki O bundan razı olur...şimdi bu durum üzerinde biraz daha sesli bir şekilde düşününce karşımıza şu sonuç da çıkacaktır...bizim muradımız O’nun rızasını kazanmak olabilir ancak ortaya koyacağımız ürün, ilişki biçimimiz, yaptıklarımız hiç de  O’nun razı olmayacağı sonuçlar doğurabilir....

Bu noktadaki örnekleri hemen yaşadığımız süreçte yine O’nun adına bir şeyler yapmaya kalkan insanlara, geçmişte ve şimdi kendi yaptıklarımıza bakarak da görebiliriz....

Eee....ne yani... reel de olsa böyle bir histerik korkudan yola çıkarak O’nun adına hiçbir şey yapmayalım mı???!!!!!

Vallahi bilmiyorum....

O’nun adına yola çıkıp , O’nun razı olmayacağı işler yapmak mı daha iyi...yoksa hiçbir şey yapmamakmı!!! Bunun cevabını kendime verebiliyorum elbette.. hem de soru boyutunda ki kuşkuyu hiçe sayacak derecede.....O’nun için soru imlası kullanmadım::)

Evet ne yaparsak yapalım O’nun adını anarak yapalım ancak ne O’na lutufta bulunurcasına adına ahkam keselim  ne de bu işi sadece birbirimiz için yapıyoruz dercesine birbirimize ve yazılarımızı okuyan insanlara gibi algılayalım.....

Yaşamımızın her anında ve alanında yaptığımız her türlü eylemi, refleksi O’nun adını anarak

O’nun adına ama kendi şahsımız için yapalım...eğer böyle yaparsak O’nun karşısında şahsiyetimizi kazana biliriz diye düşünüyorum....yani kısaca burada yazacağım,

O’nun razı olacağı ya da olmayacağı tüm yazıları O’nun adına ama tamamen kendim için yazacağım.... kardeşlerim istifade etmiş ya da  etmemiş.....ama yaşamın her göstergesini okumada olduğu gibi buradaki yazılar da ben’lerimizin O’nun adınalığı tutturma çabasına katkısı olabilir...

Umarım olur da....